ما رَایتُ اِلا جَمیلاً

لبخند بر لبهای زهرا می گذاری
زینت به جسم و جان بابا می گذاری
 
می خندی و جبریل می گوید که فردا
پا در مصیبت های عظمی می گذاری
 
زهرای کوچک میشوی و بعد مادر
مرهم به روی زخم مولا می گذاری
 
دلداده کوی حسینی آنقدر که
شرط حسینی ماندنت را میگذاری
 
داغ حسن جانسوز بود اما تو سر را
بر شانه های گرم سقا می گذاری
 
اندوه و غم میبارد از هفت آسمان تا
روی زمین کربلا پا می گذاری
 
نامردمان «جان» تو را از تو گرفتند
«جانان» خود را می‌بری یا می گذاری؟!
 
بوسیدی آنجایی که پیغمبر نبوسید...
لبهای خود را روی رگ ها می گذاری
 
می مانی و با دست بسته مهر تأیید
بر "أن یَراهُنّ السَّبایا" می گذاری
 
بر طعنه ای زشت از تبار کینه ای دور
یک «ما رأیت الا جمیلا» می گذاری


🔻شعر "ما رَایتُ اِلا جَمیلاً" سروده فاطمه پورحسن آستانه را خواندیم که در صفحه ۴ نخستین ویژه نامه نشریه ماسو، #ویژه_سو_محرم چاپ شده است.

♦️ امام حسین را کج معنا نکنیم!

داستان قشنگ و عجیبى بود: کسى که سیگار نمى‌کشید، کسى که سیگار مى‌کشید را خطاب قرار داد و بهش گفت که «الان چند ساله سیگار مى‌کشى؟ هر روز چند نخ؟ هر نخ چقدر است قیمتش؟ و ...» همینطور سوال و سوال تا رسید به این جمله که «می‌دانى اگر توى این مدت سیگار نمى‌کشیدى، می‌توانستى فلان ماشین یا فلان خانه را داشته باشی؟» و وقتى به خودش (که سیگار نمى‌کشید) نگاه مى‌کرد نه آن ماشین را خریده بود، نه آن خانه را و حتى نه پول خرید آن را در این مدت پس انداز کرده بود! توجیهى غلط و یک‌جورهایى شیره مالى روى سر. در این ماه (محرم) بازار چنین فتواهایى نیز بدجور داغ مى‌شود و با نام حسین (ع) و به اسمِ احترام، فتواهاى جالبى صادر مى‌شود که نه تنها هیچ تاثیرِ مثبتى نخواهد داشت، بلکه حتى عاملى بر دین ستیزى و تنفر نسبت به این ماه خواهد شد. هر جا که نتوانسته‌ایم با فرهنگ‌سازىِ درست، تبلیغ صحیح و متقاعد کردنِ اصولى، به هدفمان برسیم، دین را وسیله قرار داده‌ایم تا ما را به مقصودمان برساند. که حتى اگر هم به مقصود رسیده باشیم، شیارهاى تنفرى که در ذهن برخى ایجاد کرده‌ایم هیچ‌گاه پاک نخواهد شد. کارِ فرهنگى در حوزه دین، صرفا عشق و علاقه و باخدا بودن نیست! باید سوادِ صحیح برخورد کردن و صحیح تز دادن و درست اقدام کردن را داشته باشیم. که اگر نداشته باشیم تهش مى‌شود اقدامات اخیر برخى که نذرى‌یاب نصب کرده‌اند و هر شب توى یک خیابان دنبال حسین (ع) مى‌گردند! یا کسانى که به خاطر امام حسین خیریه به راه انداخته‌اند. آرایش کردن یا نکردن را به حسین (ع) و طریقش ربط ندهیم که حسین (ع) جنگید تا آزادى و آزادگى مفهوم شود. خودمان را اینقدر محدود و تنگ نکنیم که ملاکِ دوست دارىِ اهل بیت، به ک‌مرنگى و پررنگىِ لب و نقشِ ناخن وابسته باشد. با همه این‌ها، دانشگاه جایى براى رفتارهاى احساسى و بى‌پشتوانه نیست. به نظر بهتر است اگر داریم در این فضا فعالیت میکنم مستدل و مستند و با منطق پیش برویم.


کامل غلامى
مدیرمسؤول نشریه ماسو

کانال تلگرامی نشریه: @masu_mag